زندگی پیچیده امروزی هر لحظه در حال نو شدن است و جامعه انسانی برای زنده ماندن و گریز از مرگ و ایستایی به تحول و نوآوری نیاز دارد. خلاقیت و نوآوری یکی از عالی ترین و پیچیده ترین فعالیتهای ذهن آدمی است که تعلیم و تربیت باید به آن توجه نماید. مدرسه، وظیفه تعلیم و تربیت فرزندان و آینده سازان جامعه را بر عهده دارد و باید وظیفه فراهم آوردن زمینه رشد و پرورش خلاقیت و نوآوری و استفاده صحیح و جهت دار از استعدادها و توانایی های افراد را بر عهده بگیرد.

امروز ثابت شده است که بر خلاف باور بسیاری که ابداع و خلاقیت را خصوصیت ذاتی بعضی از افراد می دانند، این استعداد در نوع بشر به اندازه حافظه عمومیت دارد و می توان آن را با کاربرد اصول و فنون معین و ایجاد محیطی مناسب پرورش داد.

خلاقیت به معنای خلق و آفرینش اندیشه ها، ایده ها، افکار نو و بدیع، متفاوت نگریستن ، کشف و ابداع راه حل های جدید برای حل یک مسأله است و نوآوری فرایند کسب اندیشه های خلاق و تبدیل آن به محصول و خدمت و یا یک روش عملیاتی مفید است.

معلمان و مربیان آموزشی در شناسایی علایق و زمینه های رشد خلاقیت و نوآوری دانش آموزان بسیار مثمر ثمر می باشند زیرا اگر این نیرو که در واقع مولد انرژی در جامعه است با بی توجهی روبرو گردد آموزش و پرورش هر روز ضعیف تر شده و چرخهای آن یکی پس از دیگری از حرکت باز خواهد ایستاد.